معنی خطا رفتن در لغت نامه دهخدا

به اشتباه رفتن. بسهو رفتن:، سکندر بحیوان خطا می رود، من اینجا سکندر کجا می رود.، نظامی.، ما چون نشانه پای بگل در بمانده ایم، خصم آن حریف نیست که تیرش خطا رود.، سعدی (طیبات).،، گناه سر زدن:، نه کورم ولیکن خطا رفت کار، ندانستم از من گنه در گذار.، سعدی (بوستان)

معنی خطا رفتن در فرهنگ لغت هوشیار

به اشتباه رفتن، به سهو رفتن

معنی خطا رفتن در فرهنگ واژه مترادف متضاد

به هدف نخوردن، به هدف نرسیدن، اشتباه شدن

معنی خطا رفتن - جستجوی لغت در جدول جو

خطا رفتن

لغت نامه دهخدا

خطا رفتن

فرهنگ لغت هوشیار

خطا رفتن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

وا رفتن

سست و بی حال شدن
باز شدن چیزی، تکه تکه و متلاشی شدن مثلاً کوکو وارفت
آب شدن، ذوب شدن مثلاً یخ این وارفت
بسیار تعجب کردن، بهت زده شدن
دوباره به جایی رفتن

فرهنگ فارسی عمید

جا رفتن

قرار گرفتن قطعه ای در جای اصلی خود
در بازی ورق ریختن ورق هایی که بازیکن در دست دارد و به نظرش برنده نیست روی ورق های دیگر به نشانۀ صرف نظر کردن از شرکت در آن دست

فرهنگ فارسی عمید

فا رفتن

بازروفتن، دوباره روفتن، جارو کردن

فرهنگ فارسی عمید

فرا رفتن

رفتن، پیش رفتن، گریختن

فرهنگ فارسی عمید

خواب رفتن

به خواب رفتن، در خواب شدن، خوابیدن
کنایه از بی حس شدن دست یا پا به واسطۀ فشاری که بر آن وارد می شود

فرهنگ فارسی عمید

خطا جستن

(بِ مَ دَ)

اشتباه یافتن. سهو یافتن. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خطا گفتن

(بَ کَ دَ)

اشتباه گفتن. غلط گفتن. اشتباه کردن:
خود به خطا گفتم اگر خواندمت
عفو کن از بنده قصور ای صنم.
سعدی (طیبات)

لغت نامه دهخدا

خطا گرفتن

(بَ شُ دَ)

اشتباه گرفتن. سهو گرفتن. تخطئه کردن. (یادداشت بخط مؤلف) :
نه در هر سخن بحث کردن رواست
خطا بر بزرگان گرفتن خطاست.
سعدی (گلستان).
کسی گیرد خطا بر نظم حافظ
که هیچش لطف در گوهر نباشد.
حافظ.
، گناه کسی را مورد عقاب قرار دادن:
خطای بنده نگیری که مهتران و ملوک
شنیده اند نصیحت ز کهتران خدم.
سعدی.
، عیب گرفتن

لغت نامه دهخدا

خون رفتن

(وَ دَ)

جاری شدن خون:
گر تیغ زند بدست سیمین
تا خون رود از مفاصل من.
سعدی.
خون میرود از جسم اسیران کمندش
یک روز نپرسد که کیانند و کدامان.
سعدی.
- خون از دل کسی رفتن، کنایه از رنج و تعب بسیار داشتن:
از خندۀ شیرین نمکدان دهانت
خون میرود از دل چو نمک خورده کبابی.
سعدی

لغت نامه دهخدا

خواب رفتن

(بَ کَ دَ)

خدر شدن. (زمخشری). بیحس شدن. سنگین و خدر شدن عضوی از اعضای تن. (یادداشت بخط مؤلف).
- به خواب رفتن پای، خواب رفتن پای. (یادداشت بخط مؤلف).
- خواب رفتن پای، خفتن پای. بیحس شدن آن بر اثر نرسیدن خون. سر شدن. کرخ شدن. (یادداشت بخط مؤلف).
- در خواب رفتن پای، خواب رفتن پای.
، خوابیدن. خفتن. بخواب شدن. در خواب شدن

لغت نامه دهخدا

خبر رفتن

(بَ زَ اَ کَ دَ)

اشاعه یافتن خبری در محلی. منتشر شدن خبری، در جایی. پخش گشتن خبردر موضعی. انتشار یافتن خبری در مکانی:
موضعی در همه آفاق ندانم امروز
کز حدیث من و حسن تو خبر می نرود.
سعدی (طیبات)

لغت نامه دهخدا

خدا گرفتن

(بَ اَمْ تَ)

بعذاب و لعن خدا دچار شدن. بعذاب الهی گرفتار شدن. بدبخت شدن. بدآوردن. کارها موافق مراد نیامدن. بغضب الهی گرفتار شدن:
کسی ازرقیب هر دم سخنی چرا بگیرد
ز گرفت ما چه خیزد مگرش خدا بگیرد.
باقر کاشی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا